Αξιότιμε κύριε Πρόξενε της Τουρκίας,
Υψηλοί προσκεκλημένοι,
Κυρίες και κύριοι,
Όταν ήμουν παιδί, άκουγα από παλαιούς ηλικιωμένους συγχωριανούς μου Μικρασιάτες, να διηγούνται ιστορίες από την ιδιαίτερη τους πατρίδα.
Άκουγα ονόματα Ελλήνων και Τούρκων φίλων τους που ζούσαν αρμονικά, δουλεύοντας σκληρά τη γη και μοχθώντας να επιβιώσουν τις οικογένειές τους σε δύσκολα χρόνια.
Πρόσφατα επισκέφθηκα την Κωνσταντινούπολη και ειλικρινά, κάποιες από τις σημερινές φωτογραφίες μου ξύπνησαν αναμνήσεις.
Είναι γεγονός ότι οι δυο λαοί μας έζησαν δύσκολες στιγμές στις μεταξύ τους σχέσεις και η ιστορική μνήμη υπήρξε σκληρή στη διαμόρφωση των σχέσεών τους.
Χωρίς να ξεχνούμε την ιστορία μας, μιας και αύριο συμπληρώνονται 90 χρόνια από τη Μικρασιατική καταστροφή, με απόλυτο σεβασμό και αποδοχή της ιστορικής μνήμης, καλούμαστε στη σύγχρονη πραγματικότητα να:
-παραδειγματιστούμε από τα λάθη του παρελθόντος,
-να αποφύγουμε την επανάληψή τους
-και να αποδεικνύουμε καθημερινά, ο καθένας με τα λόγια και τα έργα του, την ανάγκη μιας ειρηνικής συνύπαρξης και αλληλεγγύης των δυο λαών στο δύσκολο γεωγραφικό μας χώρο.
Η Έκθεση που εγκαινιάζουμε σήμερα και φιλοξενούμε στη Θεσσαλονίκη, όπου εορτάζουμε τα 100 χρόνια απελευθέρωσής της, αποτελεί μια απόδειξη των ελληνικών προθέσεων και της πεποίθησης ότι ο πολιτισμός και η τέχνη ενώνουν.
Γεφυρώνουν τις δυο πλευρές χωρίς, όμως, καμία να χάσει την ταυτότητά της.
Οι γέφυρες, κυρίες και κύριοι, είναι επικοινωνία.
Είναι διάλογος, είναι συνάντησή, είναι αλληλεγγύη.
Βέβαια στις σύγχρονες σχέσεις των δυο λαών, υπάρχουν και δύσκολες στιγμές.
Όπως υπάρχουν και φωνές που τις πυροδοτούν.
Τις ακούμε δημοκρατικά σεβόμενοι, όμως προχωρούμε μπροστά και προσπαθούμε να τις παρακάμψουμε.
Ή αν θέλετε, έτσι πρέπει να γίνει.
Πιστεύουμε στην υπέρβαση.
Η ιστορική μνήμη και γνώση, μπορεί να αποτελέσει την απαρχή για τη χάραξη μιας νέας πορείας στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.
Ασφαλώς το χθες δεν λησμονείται. Το σεβόμαστε κα το τιμούμε. Δεν μπορεί, όμως, να σκιάζει το παρόν.
Αντίθετα, μπορεί να αποτελέσει πολύτιμο εφόδιο για το μέλλον.
Πιστεύουμε στην ειρηνική συνύπαρξη.
Πιστεύουμε ότι η ανάπτυξη πρέπει να αποτελέσει κοινή προτεραιότητα των δυο χωρών, ώστε να οικοδομηθεί κλίμα συνεργασίας και εμπιστοσύνης μεταξύ των λαών.
Πιστεύουμε στην καλή γειτονία. Μια γειτονία, που θα ανοίξει το δρόμο σε νέες σχέσεις.
Με αλληλοεκτίμηση και σεβασμό των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών κάθε λαού, μπορούμε να διαμορφώσουμε ένα καλύτερο αύριο.
Κλείνοντας, κυρίες και κύριοι, επιτρέψτε μου και κάτι τελευταίο.
Η εντυπωσιακή βελτίωση των διμερών σχέσεων, αποτελεί ασφαλή δείκτη της προσπάθειας που καταβάλλουν οι δυο λαοί να ξεπεράσουν δυσκολίες του παρελθόντος και να εργαστούν με αμοιβαίο σεβασμό.
Διότι, μας ενώνουν περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν.
Σας ευχαριστώ.
